دختر خوب

امسال تمام عید را به جز روز اول رفتم سر کار. الآن می توان حدس زد که خوبم. احساس می کنم دختر خوب و پرکاریم و همه ازم راضی اند. منطقا هم البته کار اشتباهی نیست هر چند که در یک جو مزخرف "اهکی چرا من بیشتر کار کنم تو بیا جای من کار کن" گرفتار شده ام. یک جورایی کار زیاد حس تنهایی یک دفعه ای از همه جهتم را التیام می بخشد. حالا هی می خواستم بنشینم خانه و فکر کنم که حوصله آدمها را سر می برم و هیچکی دوستم ندارد و این مزخرفات 14 ساله ای توی مخم.
ولی کلا این جدال " آیا من دختر خوبی هستم؟" دست از سرم بر دارد خیلی آرام تر می شوم. اگر هم می خواهد باشد باشد ولی نه اینقدر سخت گیرانه .