آلما

Sunday, October 07, 2007

3

تمرکز تمرکز
هدف های بزرگ زندگی ام حول اعدادی مثل بینهایت و صد و هشتاد درجه و اینها عوض می شوند در حالی که زندگی عادی به آرامی و بدون تغییر نگران کننده ای در جریان است.


امروز هوای بارانی و تنهایی و خواب همه مرا به یاد روزهایی انداخت روزی چند بار سر به اینترنت می زدم و خبری از پیامی نبود. منتظر می ماندم تا کسی(هر کسی) از ایران برود تا با او نامه نگاری کنم. آن روزها فکر می کردم آدم هایی غم ندارند زندگی شان سطحی است. انگار که با این فکرها غم خودم را تسلا می دادم.


آدم وقتی حرفی دارد دوست دارد که برای عزیزترین کسانش بگوید چون فقط آنها را لایق می داند. ولی انگار این حرف های در دل و شبیه هم را آدم ها زیاد هم دوست ندارند. حتی گاهی حوصله خود آدم را هم سر می برد.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home