جمله سازی سخت است

امروز فقط می نویسم که بوده باشم وگرنه خبری از جملات در ذهنم نیست. حتی نمی توانم در مورد احساسهایی که دارم هم جمله ای بسازم. از اتفاقاتی که می افتد خودم هم می افتم. مثلا خندیدن یا گریه کردن. وقتی هم که می خندم باورم نمی شود که خوشحالم یا وقتی که گریه می کنم خودم این طوری فکر نمی کنم که ناراحتم. کار وقتی سخت می شود که مدام ازت بپرسند چته.